Co wpływa na atrakcyjność mężczyzn?
- Terapia Traumy i Stresu

- 12 lis
- 3 minut(y) czytania

W ujęciu psychologicznym
Atrakcyjność to pojęcie znacznie szersze niż wygląd zewnętrzny. W psychologii i psychoterapii mówi się o niej jako o zestawie cech fizycznych, emocjonalnych, społecznych i poznawczych, które budzą w innych zainteresowanie, zaufanie i chęć bycia w relacji. W przypadku mężczyzn atrakcyjność ma wiele wymiarów — część z nich wynika z biologii i ewolucji, inne z kultury, a jeszcze inne z indywidualnego stylu bycia i dojrzałości emocjonalnej.
1. Cechy fizyczne i ewolucyjne sygnały zdrowia
Badania psychologii ewolucyjnej pokazują, że pewne cechy fizyczne są uznawane za uniwersalnie atrakcyjne, ponieważ mogą stanowić nieświadomy sygnał zdrowia i stabilności.
Symetria twarzy i proporcjonalność ciała są postrzegane jako wskaźniki dobrego stanu zdrowia i „stabilności rozwojowej”.
Szerokie ramiona, wyprostowana postawa i pewny chód wzmacniają wrażenie siły i sprawczości.
Zadbany wygląd – niekoniecznie perfekcyjny, ale świadczący o trosce o siebie – zwiększa ocenę atrakcyjności.
Nie chodzi jednak o to, by spełniać nierealne ideały wyglądu. W pracy terapeutycznej często podkreśla się, że atrakcyjność fizyczna to w dużej mierze efekt spójności między tym, jak się czujemy, a jak się prezentujemy.
2. Pewność siebie i komunikacja niewerbalna
Jednym z najważniejszych czynników atrakcyjności mężczyzn jest sposób, w jaki się zachowują i komunikują.
Otwartość postawy, kontakt wzrokowy, uśmiech, spokojny ton głosu — to sygnały pewności siebie i dostępności emocjonalnej.
Poczucie humoru, zwłaszcza subtelne i nieagresywne, jest cechą silnie powiązaną z atrakcyjnością, bo wskazuje na inteligencję i dystans do siebie.
Mężczyźni, którzy potrafią okazywać emocje, reagować empatycznie i być uważni w rozmowie, są oceniani jako bardziej pociągający.
W kontekście terapeutycznym można powiedzieć, że atrakcyjność często wyrasta z autentyczności — z bycia sobą bez maski i z umiejętności pokazania własnych emocji w sposób dojrzały.
3. Status, odpowiedzialność i dojrzałość emocjonalna
Wiele badań potwierdza, że kobiety częściej uznają za atrakcyjnych mężczyzn, którzy wykazują stabilność emocjonalną, odpowiedzialność i umiejętność troski o innych.
Nie chodzi jedynie o status materialny, ale o zdolność do inwestowania w relację — emocjonalnie, czasowo, życiowo. Mężczyzna, który daje poczucie bezpieczeństwa, a jednocześnie ma swoje pasje i potrafi o nie dbać, jest postrzegany jako bardziej pociągający i godny zaufania.
Z perspektywy terapeutycznej to ważny punkt – bo wielu mężczyzn uczy się, że „atrakcyjność” polega na sile lub dominacji. Tymczasem badania pokazują, że w długotrwałych relacjach bardziej liczy się empatia, stabilność i umiejętność bycia obecnym.
4. Osobowość, wartości i zgodność emocjonalna
W relacjach długoterminowych atrakcyjność przestaje być kwestią wyglądu – staje się kwestią osobowości i zgodności wartości.
Dobroć, empatia i poczucie humoru są wymieniane w badaniach jako jedne z najczęściej pożądanych cech partnera.
Osoby autentyczne i emocjonalnie dostępne budzą większe zaufanie.
Wartości takie jak szczerość, odpowiedzialność, lojalność czy otwartość wzmacniają atrakcyjność interpersonalną i przywiązanie.
W terapii par i indywidualnej praca nad zgodnością wartości i autentycznością jest jednym z filarów poprawy jakości relacji.
5. Kultura, kontekst i indywidualne preferencje
Nie istnieje jeden uniwersalny wzorzec atrakcyjności. Wpływają na nią czynniki kulturowe, indywidualne doświadczenia, wiek, kontekst społeczny i osobiste potrzeby.Współczesne podejście do psychoterapii relacji zachęca do odkrywania własnej definicji atrakcyjności – takiej, która wynika z autentyczności, a nie z presji społecznej.
6. Atrakcyjność mężczyzn - wnioski terapeutyczne
W pracy terapeutycznej z mężczyznami temat atrakcyjności często staje się punktem wyjścia do rozmowy o:
samoocenie i poczuciu własnej wartości,
relacji z ciałem i emocjami,
wzorcach męskości wyniesionych z dzieciństwa,
potrzebie bycia zauważonym i docenionym.
Budowanie atrakcyjności to proces, który zaczyna się od świadomości siebie i rozwijania tych aspektów, które czynią człowieka bardziej obecnym, ciepłym i autentycznym w kontakcie z innymi.
Atrakcyjność mężczyzn nie jest czymś, co można zmierzyć jednym kryterium. To połączenie wyglądu, postawy, dojrzałości, stylu komunikacji, empatii i zgodności z samym sobą.
Z perspektywy terapeutycznej najważniejsze jest, by atrakcyjność była naturalnym wyrazem autentyczności i dobrostanu, a nie wynikiem presji lub porównań.
Wkrótce workbook dla mężczyzn wpierający odkrywanie własnej atrakcyjności.
Bibliografia:
Fink, B., & Neave, N. (2015). Integrating body movement into attractiveness research. Frontiers in Psychology, 6(820). https://doi.org/10.3389/fpsyg.2015.00820
Graff, M. (2021, February 26). What makes men attractive? Psychology Today. https://www.psychologytoday.com/gb/blog/love-digitally/202102/what-makes-men-attractive
Little, A. C., Jones, B. C., & DeBruine, L. M. (2011). Facial attractiveness: Evolutionary based research. Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences, 366(1571), 1638–1659. https://doi.org/10.1098/rstb.2010.0404
Shuler, G. A., & McCord, D. M. (2010). Determinants of male attractiveness: “Hotness” ratings as a function of perceived resources. American Journal of Psychological Research, 6(1), 12–18.
The British Psychological Society. (2006, June 18). The science of attraction. The Psychologist. https://www.bps.org.uk/psychologist/science-attraction




Komentarze