OSTATNIE WPISY

W odróżnieniu od traumy "jednorazowej", trauma rozwojowa zazwyczaj ma charakter chroniczny — jest czymś, co dzieje się w codzienności dziecka przez dłuższy czas. To właśnie w środowisku, które powinno wspierać rozwój, dochodzi do bolesnych doświadczeń emocjonalnych, z którymi młody organizm nie potrafi sobie poradzić.

Wciąż jeszcze wiele osób myśli, że na terapię par warto iść dopiero wtedy, gdy „jest naprawdę źle”. Tymczasem sesje z terapeutą mogą pomóc nie tylko w przepracowaniu głębokich kryzysów, ale też w codziennym zadbaniu o relację. To przestrzeń, w której możecie uczyć się słuchać siebie nawzajem, lepiej rozumieć swoje potrzeby i budować relację opartą na zaufaniu, szacunku i bliskości.

Redukcja zewnątrzsterowności to proces budowania życia bardziej w zgodzie ze sobą, własnymi wartościami i potrzebami. To droga od życia w oczach innych do życia w kontakcie z własnym „ja”. Każdy krok ku wewnętrznej sterowności to krok ku większej wolności psychicznej i emocjonalnej.

Emigracja to nie tylko zmiana miejsca, ale też zmiana wewnętrzna. Warto o tym pamiętać – zarówno będąc emigrantem, jak i mając bliskich, którzy wyjechali. Ich decyzja to nie tylko wybór lepszych zarobków, ale często długa, trudna droga przez emocje i samotność. Dlatego ważne jest, by rozmawiać o tym otwarcie, wspierać się nawzajem i nie bać się szukać pomocy – również psychologicznej.

Blokady to najczęściej mechanizmy obronne. Można je zrozumieć, zaopiekować się nimi i krok po kroku budować nowe doświadczenia społeczne, bardziej wspierające i bezpieczne. Zapraszam do skorzystania z organizowanych przeze mnie Pikników Psychologicznych. Informacje znajdziesz w zakładce "Imprezy". Jeśli blokady są zbyt silne, zapraszam do indywidualnej konsultacji. Napisz przez zakładkę "Kontakt".

Czym jest samoświadomość? To umiejętność zauważania własnych myśli, emocji, reakcji i potrzeb – bez oceniania. Samoświadomość to wewnętrzne lustro, w którym odbijają się nasze mechanizmy obronne, przekonania, wzorce z dzieciństwa. Dzięki niej możemy zatrzymać się i zadać pytanie: „Co naprawdę czuję? Czego potrzebuję? Dlaczego reaguję właśnie tak?”

Może nosisz w sobie historię molestowania seksualnego z dzieciństwa, swoją lub czyjąś z Twojej rodziny i czujesz, że ten temat jest jak cień

Czy kiedykolwiek czułaś/łeś, że świat oddziałuje na Ciebie mocniej niż na innych? Czy piękna melodia potrafi Cię doprowadzić do łez, a...

Warto zacząć od odpowiedzi na pytania tzw. otwierające. Będą one dotyczyły samopoczucia w chwili podjęcia tego trudnego tematu. Określą poziom gotowości do podzielenia się informacjami o wydarzeniu. Można wskazać elementy wspierające w tej trudnej rozmowie, np. poprosić o pytania pomocnicze, czas do zastanowienia się itp.

Warto zauważyć, że nie każde traumatyczne doświadczenie prowadzi do długotrwałych problemów psychicznych. Wiele osób wykazuje rezyliencję, czyli odporność psychiczną oraz zdolność do szybkiego powrotu do równowagi życiowej. Pojawia się zdolność do adaptacji po trudnych przeżyciach. Istnieje nawet zjawisko wzrostu potraumatycznego.

Powódź, tak jak i inne katastrofy naturalne mogą powodować traumę, ponieważ niosą ze sobą ogromne straty, zagrożenie życia oraz poczucie bezradności i braku kontroli. Doświadczenie tak intensywnych emocji w krótkim czasie często przerasta zdolności radzenia sobie ludzi, co prowadzi do długotrwałych skutków psychicznych, takich jak stres pourazowy, lęki, depresja czy inne zaburzenia emocjonalne. Wsparcie psychologiczne i terapia są kluczowe w procesie leczenia traumy.

Monolog wewnętrzny okazuje się być ważnym elementem kondycji psychicznej. Jest uwzględniany w wielu teoriach psychologicznych. Jego zrozumienie i kontrola mogą wpływać na poprawę zdrowia psychicznego, zwiększenie efektywności osobistej i ogólnej jakości życia. Świadomość jak do siebie mówimy i aktywne kształtowanie dialogu wewnętrznego może wprowadzić znaczące pozytywne zmiany w wielu obszarach naszego życia. Zachęcam do refleksji na tym zagadnieniem oraz zapraszam do kontakt

Thomas Holmes i Richard Rahe, amerykańscy psychiatrzy opracowali skalę do oceny stresu życiowego. Przeanalizowali szereg istotnych wydarzeń z życia człowieka, które mogą wywoływać stres i wyłonili listę tych najbardziej stresujących. Każdy stresor ma przypisaną odpowiednią ilość punków.

Twoje zdanie żyje w tobie i ma przemożny wpływ na ciebie. Pod wpływem czego lub kogo zrodziły się w twoich myślach takie zdania. Kiedy je uświadomiłeś sobie pierwszy raz. Kto z twoich bliskich takimi słowami określał swoją rzeczywistość. Może to zdanie jest czyjeś i tylko echem brzmi w twojej głowie. Może lęk, który odczuwasz powiązał się ze zdaniami, które nie należy do ciebie. Są echem traumy ważnej dla ciebie osoby.

Czym jest wdzięczność Doświadczając trudności życiowych szukamy strategii skutecznego poradzenia sobie z nimi. W sytuacji, gdy nie można...

To czego nie chcesz Przytłaczające emocje, ciągłe przygnębienie, reakcje z ciała, które nie pozwalają swobodnie funkcjonować, lęk, fobie,...

Często rodzice są fizycznie nieobecni podczas przerażających epizodów w życiu swojego dziecka. Czasami nie zdają sobie sprawy, że dana sytuacja jest traumatyczna dla małego człowieka. Dzieci nie chcą lub nie potrafią opowiedzieć co się wydarzyło. Dzieje się tak nie tylko z powodu, że mają mały zasób słów, ale też ze względu na specyfikę doznań i jakość pamięci w takich sytuacjach.

Warto zastanowić się, gdzie i kiedy można doświadczyć stanów, w których reaktywne stają się ośrodki bólu. Ból fizyczny pojawić się może podczas wszelkich naruszeń integralności ciała zaczynając od zabiegów medycznych, przez pobicia, po wypadki. Dla mózgu, co warte jest dodatkowego podkreślenia, takim samym bólem będzie rana na ciele, jak również społeczne odtrącenie.