OSTATNIE WPISY

Życzliwa atmosfera w domu rodzi się z poczucia bycia wysłuchanym. Kiedy partner, dziecko czy bliski mówi – zatrzymaj się i naprawdę słuchaj. Nie planuj odpowiedzi, nie oceniaj, nie poprawiaj. Zwykłe: „Rozumiem, że to dla ciebie trudne” może mieć większą moc niż tysiąc rad. Twórz spokojny dom.

Trauma to reakcja organizmu na sytuację zagrażającą życiu, bezpieczeństwu lub integralności psychicznej. Nie zawsze chodzi o jedno wydarzenie – często to długotrwały stres, zaniedbanie emocjonalne, życie w napięciu czy brak wsparcia przez lata.Kluczowe jest to, że w chwili zdarzenia człowiek czuje się bezsilny, przerażony lub pozbawiony wpływu. Psychika zapisuje wtedy, że świat jest niebezpieczny, a ciało pozostaje w stanie gotowości — nawet długo po tym, gdy zagrożenie minęł

Jednym z efektów pracy terapeutycznej jest rozwój rezyliencji – zdolności do radzenia sobie z przeciwnościami. Osoba, która przepracowała traumę, często zyskuje głębsze zrozumienie życia, większą empatię wobec innych i umiejętność doceniania drobnych rzeczy.

Jeśli pozostajesz w toksycznej relacji lub podejrzewasz, że w takiej jesteś, skorzystaj ze wsparcia profesjonalisty. Pozostawanie w toksycznej relacji stopniowo obniża poczucie własnej wartości i utrwala destrukcyjne schematy myślenia oraz reagowania. Długotrwała ekspozycja na krytykę, manipulację czy brak wsparcia prowadzi do chronicznego stresu, który negatywnie wpływa zarówno na zdrowie psychiczne, jak i fizyczne.

Unikanie to strategia regulacji emocji polegająca na odsuwaniu od siebie tego, co trudne, niewygodne lub budzące lęk. Nie chodzi więc tylko o zadania same w sobie, ale przede wszystkim o emocje, jakie one wywołują. Unikamy pracy, bo boimy się porażki. Odsuwamy trudną rozmowę, bo nie chcemy zmierzyć się z konfliktem. Przeglądamy media społecznościowe zamiast pisać raport, bo zderzenie z zadaniem budzi napięcie. W ten sposób unikamy nie tylko czynności, ale i emocjo

Odbudowanie się po toksycznej relacji to proces, który wymaga odwagi, cierpliwości i życzliwości wobec samego siebie. Kluczowe jest uznanie własnych doświadczeń, praca nad emocjami, odbudowa poczucia wartości i nauka stawiania granic. Pomoc psychoterapeuty może być nieoceniona w tym procesie. Zapraszam Cię do indywidualnej konsultacji. Ze mną odzyskasz siebie - swoją wartość, wolność i zdolność do kreacji siebie nowej/nowego.

Zmiany w procesie terapeutycznym często wiążą się z dyskomfortem. To naturalna i potrzebna reakcja, gdy wchodzimy na drogę przemiany – zarówno psychicznej, jak i emocjonalnej. W takim trudnym momencie kluczowe jest zrozumienie, że opór i niepokój to nie przeszkoda, lecz sygnały, że zmiana nadchodzi.

Stres staje się przewlekły (chroniczny), gdy jest obecny nieustannie lub regularnie przez dłuższy czas, nawet bez wyraźnych, dramatycznych czynników wywołujących. Często wyzwalany przez: przewlekłe obciążenie psychiczne (np. trudna, stresująca praca, opieka nad osobą chorą); powtarzające się drobne frustracje dnia codziennego (np. korki, irytujące sytuacje)

To, co myślimy i czujemy, nie jest jedynie „w tle” naszych działań – to ich fundament. Zmieniając sposób myślenia i ucząc się rozumienia swoich emocji, zyskujemy wpływ na własne zachowania, decyzje i codzienne wybory.

Osobowość borderline (czyli z pogranicza) to termin, który często pojawia się zarówno w języku potocznym, jak i w diagnostyce klinicznej. Jednym z najbardziej wpływowych teoretyków, który nadał tej koncepcji solidne podstawy teoretyczne, jest Otto Kernberg — psychiatra i psychoanalityk, który opracował spójną teorię struktury osobowości borderline w ramach nurtu psychodynamicznego.

Depresja to nie tylko smutek. To stan głębokiego cierpienia psychicznego, który dotyka całej osoby – jej myśli, emocji, ciała, relacji i poczucia sensu. Osoby zmagające się z depresją często mówią, że „nie czują nic” lub że wszystko straciło smak i sens. To nie lenistwo ani słabość. To poważna, ale leczalna choroba. Co pomaga wyjść z depresji?

Nie jesteś sam/a Rozmawianie o stresie to nie oznaka słabości – to akt odwagi i krok do zdrowia psychicznego. Warto próbować, nawet jeśli na początku przychodzi to z trudem. Polski piknik psychologiczny w Sztokholmie (jeden z wielu, jaki organizuję) jest moją odpowiedzią na wsparcie w tym zakresie.

Emigracja to nie tylko zmiana miejsca, ale też zmiana wewnętrzna. Warto o tym pamiętać – zarówno będąc emigrantem, jak i mając bliskich, którzy wyjechali. Ich decyzja to nie tylko wybór lepszych zarobków, ale często długa, trudna droga przez emocje i samotność. Dlatego ważne jest, by rozmawiać o tym otwarcie, wspierać się nawzajem i nie bać się szukać pomocy – również psychologicznej.

Jeszcze kilka lat temu terapia online była nowością. Dziś to codzienność i realna pomoc, która ułatwia kontakt z psychologiem niezależnie od miejsca zamieszkania, trybu życia czy sytuacji rodzinnej.

Warto zacząć od odpowiedzi na pytania tzw. otwierające. Będą one dotyczyły samopoczucia w chwili podjęcia tego trudnego tematu. Określą poziom gotowości do podzielenia się informacjami o wydarzeniu. Można wskazać elementy wspierające w tej trudnej rozmowie, np. poprosić o pytania pomocnicze, czas do zastanowienia się itp.